Pasen,
voor mij momenteel een heel erg moeilijke tijd.
Eind februari hoorden we dat er geen behandeling meer mogelijk is voor mijn vader.
Hij is thuis maar zal er niet lang meer zijn.
Dan wordt je wereld heel erg klein.
Je doet wat moet en verder leef je in een onwerkelijke wereld.
Wat zijn emoties uitputtend.
Ik ben heel erg moe.
Mijn moeder is heel erg sterk en is aan het zorgen en doen.
Ik heb geen broers en zussen
maar gelukkig wel hele lieve vrienden en familie om me heen die er voor ons allemaal zijn!
Dat helpt.
Ook een aantal blogvriendinnen, in mijn leven gekomen na het verlies van mijn lieve vriendin Jose, leven mee, en we delen momenteel elkaars verdriet, wat ben ik blij met jullie!
Wat fijn dat we er voor elkaar kunnen zijn.
Ik wil dit toch met jullie delen op mijn blog,
ook omdat ik al enkele vragen kreeg van blogsters
en volgsters die in de winkel waren.
Jullie lieve reakties helpen ook!
LIEFS
LIA
